Głosząc swoje słynne „Kazanie na górze” Pan Jezus powiedział:
Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą. (Mt 7:7-8)
To jest bardzo ciekawa wypowiedź. Jezus Chrystus daje nam tutaj do zrozumienia, że:
Gdy byłem młodym mężczyzną, to miałem ważny Moment ACHA, który później pomógł mi w życiu dotrzeć do niezwykłych miejsc i osiągnąć zaskakujące cele, które na początku wydawały się dla mnie zupełnie nieosiągalne. Ten Moment ACHA był związany z odkryciem tak zwanej „Zasady małych kroków”. Nie wiem, czy kiedyś słyszałeś o tej zasadzie. Jej sedno można streścić następującym zdaniem:
Możesz pokonać nawet najdalszą podróż i zdobyć niezwykłe szczyty, jeśli:
Człowiek zachowuje się zgodnie z tym, jak siebie postrzega. Z drugiej strony, trudno nam funkcjonować sprzecznie z naszym wewnętrznym obrazem tego kim jesteśmy, nawet jeśli ten obraz jest zupełnie nieprawdziwy.
Pozytywny obraz samego siebie uwalnia, tworzy fenomenalne życie, a także przyciąga dobre rzeczy. Natomiast negatywny obraz samego siebie związuje, ogranicza, zubaża życie, a także odpycha to, co wartościowe.
W sierpniu 2008 roku uruchomiłem działalność Instytutu Rozwoju Didaskalos, który powstał z myślą o tych wszystkich, którzy marzą, o rozwoju i przełomie. Jesteśmy skupieni na pracy z liderami i ludźmi wpływu.
Po czternastu latach nadszedł czas na podniesienie naszej pracy na wyższy poziom. Po odbyciu kilku konsultacji opracowaliśmy plan działania, a także postanowiliśmy uruchomić kampanię crowdfundingową na platformie zrzutka.pl
Obejrzyj krótki filmik Tomka Olszewskiego (Pana Winyla), który opowiada o swoich doświadczeniach z Instytutem i zachęca do wzięcia udziału w zrzutce.
Może nie jesteś w stanie pozytywnie przeobrazić całego świata, ale jeśli tylko zechcesz, możesz uczynić o niebo lepszym życie kilku osób.
Kiedyś w Bułgarii słuchałem ciekawego wykładu jednego z amerykańskich przywódców i propagatorów edukacji chrześcijańskiej. W pewnym momencie opowiedział nam historię o tym, jak adoptował dziewczynkę z Indii.
Powiedział, że któregoś dnia Bóg przemówił do niego i jego żony, wyraźnie dając im do zrozumienia, że chce aby adoptowali sierotę z Indii i obdarzyli ją ciepłem domu rodzinnego. Mieli już własne dzieci, ale odebrali to jako Bożą wolę dla swojego życia, rozpoczęli więc proces adopcji. Ostatecznie przyjęli do rodziny dziewczynkę.
W czasie całego procesu adopcyjnego byli atakowani i krytykowani przez znajomych, którzy mówili rzeczy typu:
Nie wiem, czy ostatnio zastanawiałeś się nad tym, jak zdobyć więcej klientów i więcej pracy? Tak się składa, że ja temu pytaniu w ciągu ostatnich miesięcy poświęciłem dość dużo uwagi i wysiłku, ponieważ jestem w trakcie finansowania ważnego dla mnie projektu. Na tle tych zmagań zadzwoniłem do mojego przyjaciela, przedsiębiorcy i mówię do niego tak:
– Słuchaj, Zbyszek, mam problem. Zmagam się z kredytami, muszę więc znaleźć więcej pracy i klientów.
Chciałem kontynuować, ale mi przerwał:
Jednym z przekonań, które są przyczyną największego poczucia osamotnienia i źródłem codziennego bólu jest myśl, że wszyscy wokół ogarniają – albo w ogóle raz na zawsze już ogarnęli.
Natalia De Barbaro
Może przeglądasz media społecznościowe i kolorowe czasopisma, myśląc sobie, że ci inni ludzie to mają takie fajne życie, wszystko ogarnęli i uczesali. Mają unikalne poznanie, albo są tacy mądrzy i byli w stanie wybudować dla siebie idealną rzeczywistość.
Nie wygłupiaj się. Nie ma czegoś takiego jak idealna rzeczywistość. Nikt nie prowadzi doskonałego życia. Nie ma ludzi, którzy wszystko sobie poukładali i wszystko ogarniają.
Często, gdy spotykam się jako coach z przywódcami i przedsiębiorcami, i nasze rozmowy schodzą na temat ich osobistego życia, a szczególnie dbania o to, co dla nich ważne, słyszę:
– Andrzej, nie mam na te rzeczy czasu. Wiem, że są ważne, ale mój kalendarz jest tak pełny, że nic więcej do niego nie wcisnę.
Są to fenomenalni liderzy, wpływowi, zamożni, cieszący się świetną karierą zawodową, ale mają jeden poważny problem – nie mają życia. Mają firmy, mają projekty, mają pieniądze, mają wpływ, ale po prostu nie mają życia. Prawda jest taka, że:
Gdy całe twoje życie to praca, to nie masz życia (osobistego).
Czy wziąłeś kiedyś udział w moich seminariach:
Być może czytałeś któryś z tych skryptów? Może przerabiałeś te materiały na sesjach coachingowych ze swoim mentorem, czy też coachem?
Chciałbym każdą z tych trzech książek wydać i zamienić w kurs on-line. W związku z tym potrzebuję zebrać 15 historii osób, które: