To, co szanujesz będzie w twoim życiu wzrastało, a to, czym gardzisz będzie niszczało.
Szacunek tworzy środowisko ku temu, aby w naszym życiu rozwinęło się to, co wartościowe. Na przykład – jeśli mąż będzie szanował swoją żonę, to jego żona i małżeństwo będzie rozkwitać, a jeśli będzie okazywał jej brak szacunku, to jego małżeństwo będzie marniało.
Charakter – to jacy jesteśmy – w gruncie rzeczy jest ważniejszy od kompetencji, czyli od tego, co potrafimy(…) Zawsze podkreślam prymat charakteru w życiu ludzi, ponieważ uważam, że to, jaki ktoś jest, liczy się o wiele bardziej niż jego kompetencje (co ten ktoś potrafi). Oczywiście ważne jest i jedno, i drugie, ale charakter to podstawa. Wszystko inne buduje się na jego fundamencie. Nawet najlepsze umiejętności, konstrukcja, system czy styl nie zrównoważą braków w charakterze.
Stphen R. Covey, Wielkość wewnętrzna, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań, 2018, s. 39
To, co szanujesz będzie w twoim życiu wzrastało, a to, czym gardzisz będzie niszczało.
Od wczesnej młodości miałem o 25 lat starszego ode mnie mentora, Johna Daigle. Nauczył mnie wielu praktycznych rzeczy, między innymi pragmatycznego podejścia do życia. Jedną z lekcji, którą starał mi się wpoić była ważność szacunku. Powtarzał mi:
– Andrzej, pamiętaj, że szacunek ma kolosalne znaczenia w budowaniu udanego życia. Jest pewna zasada, którą moglibyśmy nazwać zasadą szacunku. Działa w taki sposób, że to, co w swoim życiu szanujesz będzie wzrastało, natomiast to, czym gardzisz, będzie niszczało. Bądź człowiekiem szacunku i świadomie buduj kulturę szacunku, a Bóg będzie ci błogosławił, twoje życie będzie rozkwitało i doświadczysz pomyślności.
Gdy w młodości słuchałem jego słów, to całkowicie rozmijałem się z ich znaczeniem. Temat szacunku wydawał mi się wtedy mało istotny. Było to dla mnie jedno z tych zagadnień, które starzy ludzie powinni uczyć młodych, takich jak: myj zęby i nie deptaj zieleni. Jednak dzisiaj, gdy postarzałem się, to rozumiem, jak wielki wpływ zasada szacunku ma na człowieka. Widziałem wiele przykładów wspaniałych rzeczy, które rozkwitły w wyniku szacunku, a także wiele przykładów zniszczenia, które wniosły pogarda i poniżanie.
Każdy ma w życiu jakieś powołanie czy misję. Każdy musi zrealizować konkretne zadanie, które jest do wykonania. Nikt nie może go w tym zastąpić, a jego życie nie sposób ponownie przeżyć. Dlatego każdy ma do zrobienia wyjątkową pracę, jak również i jedyną szansę, by temu zadaniu sprostać.
Viktor Frankl
Szczęście polega na tym, że jest się w odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie, ale zarówno na jedno, jak na drugie do pewnego stopnia mamy wpływ.
Natasha Jesefowitz
Moja definicja skutecznej służby wśród dzieci jest nietypowa, bo to pewien obraz. To drzewo zasadzone nad strumieniami wód, które wydaje owoc we właściwym czasie! Tak jak obrazuje to nasze logo Kościoła Dziecięcego. Dzieci są owocami tej służby, dzieci, które zachowują swoje doświadczenia z Bogiem i przechodzą na następny etap, aby poznawać Boga jeszcze bardziej i jeszcze mocniej w dojrzałym życiu. Przy tym cały czas są świadectwem swojej wiary i odważnie przyznają się do tego, kim jest ich Bóg tak, aby ludzie wokół nich mogli Go doświadczyć w taki sam sposób. Skuteczna służba wśród dzieci rośnie, przynosi dobre owoce, daje schronienie i stoi niewzruszenie na fundamencie PRAWDY w relatywnym świecie wartości.
Najgorszym nieszczęściem mądrego człowieka jest brak możliwości wywierania wpływu.
Herodot
Ludzie mądrzy pragną wywierać wpływ. Nie wynika to z żądzy władzy, czy też z chęci zaspokojenia swoich własnych małostkowych ambicji, ale z realnej potrzeby, która jest w naszym społeczeństwie. Potrzebujemy, aby mądre osoby zajmowały swoje miejsca w społeczeństwie i wywierały dobry wpływ. Miejsce wpływu nie może pozostawać puste. Jeśli nie zajmą go ludzie z klasą, to zajmą je inni, ale ktoś je zająć musi.
Naszą historyczną podróż zwiedzania ewangelickich kościołów łaski rozpoczęliśmy od Kożuchowa, potem odwiedziliśmy Żagań. Tym razem kierujemy się do Jeleniej Góry. Nasz docelowy obiekt zwiedzania jest położony w centrum miasta przy ulicy 1 Maja 45. Jest to największa budowla sakralna Jeleniej Góry. Od momentu jej wybudowania do roku 1947 była to świątynia kościoła ewangelicko-ausburskiego. Obiekt nie uległ zniszczeniu podczas ostatniej wojny światowej czy dewastacji po jej zakończeniu, został zachowany do dnia dzisiejszego w doskonałym stanie. Od 1948 roku został przejęty przez kościół rzymskokatolicki i stał się Kościołem Garnizonowym Wojska Polskiego.
Dzisiaj, robiąc porządki w moim biurze, aby przygotować je do przeprowadzki do Krakowa znalazłem swoją listę próśb modlitewnych z sierpnia 2013 roku, czyli sprzed 6 lat.
Nawet nie pamiętałem tej listy, ale musiałem używać jej w modlitwie, ponieważ zaznaczałem na niej różne rzeczy.
Na liście jest 17 próśb, takich jak wyjazd do USA, zakup nieruchomości, powrót dziecka do zdrowia, wzrost przychodu itp. Jednym słowem, były to prośby o ważne dla mnie rzeczy.
Obecny wpis poświęcony jest wycieczce historycznej do Żagania, aby zobaczyć drugi z sześciu Kościołów Łaski (niem. Gnadenkirchen), które zapisały się na trwałe w historii Śląska. Ostatnio odwiedziliśmy pierwszy z tych kościołów w Kożuchowie, a w zasadzie jedynie ocalałą ruinę jego wieży. Grupa Kościołów Łaski powstała w Jeleniej Górze, Kamiennej Górze, Miliczu, Kożuchowie, Żaganiu i Cieszynie. W Żaganiu podobnie jak w Kożuchowie ocalała jedynie wieża kościoła, która została adoptowana przez lokalne władze na wieżę widokową miasta.
Georg Schmidt (1709-1785).
Ostatni wpis podróży historycznych poświęcony był miastu Niesky. Podczas zwiedzania cmentarza Boże Pole w tej miejscowości uwagę naszą zwróciła istniejąca przy jednej z alei płyta i drzewo poświęcone pamięci Georga Schmidta (zdjęcie). Zostały one ufundowane przez chrześcijan Braci Morawskich z Południowej Afryki jako forma wdzięczności za to co uczynił dla tamtej części świata. To stało się głównym motywem odkrycia biografii tej osoby.
Za bardzo żyjemy wspomnieniami, a za mało wyobraźnią – zbyt wielką wagę przywiązujemy do tego, co było, a niewystarczającą do tego, co dopiero może się wydarzyć. To tak, jakbyśmy jechali do przodu, patrząc w lusterko wsteczne.
Stephen R. Covey
