Copyright © Instytut Rozwoju DIDASKALOS 2013
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
<DO GÓRY
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
Wiele osób, które chciałyby przyjść do Boga, doświadczyć z Nim czegoś wyjątkowego, zanurzyć się w Jego świecie, czy też być przez Niego użytym do wspaniałych rzeczy jest zbyt przewrażliwiona na swoim punkcie. Ludziom wydaje się, że aby przybliżyć się do doskonałego Boga, trzeba najpierw być doskonałym, bo Bóg wybiera doskonałych ludzi i z nimi współdziała. Jednak prawda jest taka, że nie powinniśmy próbować stać się lepsi, aby przyjść do Boga – powinniśmy przyjść do Boga takimi, jakimi jesteśmy – wtedy Bóg będzie mógł pomóc nam stać się lepszymi. Bóg nikim z nas nie wzgardzi, ani nikogo nie odrzuci. Co więcej, Bóg wybiera niedoskonałych ludzi.
W Ewangelii Łukasza (8:40-56) czytamy o Jairze, przełożonym synagogi, którego dwunastoletnia jedynaczka umierała. Człowiek ten przyszedł do Jezusa, padł do jego nóg i prosił Go, aby wstąpił do jego domu.
Ostatnio postanowiłem przeprowadzić wywiad z moją znajomą, Agnieszką Kurczewską, która doświadczyła ciekawego zwrotu w życiu, w wyniku, jak wierzy, pewnej szczególnej modlitwy do Boga.
Andrzej Mytych: Historia Twojej modlitwy jest dla mnie niezwykle interesująca, postanowiłem więc ją spisać. Opowiedz mi o niej.
A Jaabes wołał do Boga Izraela tymi słowy: Obyś mi prawdziwie błogosławił i poszerzył moje granice, oby ręka twoja była ze mną i obyś zachował mnie od złego, aby mnie ból nie dotknął. I Bóg spełnił jego prośbę.
1 Kronik 4:10
Aby móc modlić się taką modlitwą musisz zastanowić się nad swoimi przekonaniami. Czy uważasz, że Bóg chce ci błogosławić?
Czy uważasz, że Bóg chce ci błogosławić?
Lecz Jaabes był znakomitszy niż jego bracia i jego matka nazwała go Jaabes, gdyż pomyślała: W bólu rodziłam. A Jaabes wołał do Boga Izraela tymi słowy: Obyś mi prawdziwie błogosławił i poszerzył moje granice, oby ręka twoja była ze mną i obyś zachował mnie od złego, aby mnie ból nie dotknął. I Bóg spełnił jego prośbę.
1 Kronik 4:9-10
O Jaabesie wiemy cztery rzeczy:
„Ochranov [Herrnhut] stał się duchowym miastem leżącym na górze, które nie mogło pozostać w ukryciu. Ze wszystkich krajów Europy przybywali tutaj ludzie, aby znaleźć zbawienie, bądź zostać ochrzczonym Duchem Świętym.”
John Greenfield, „Moc z wysokości”, 1936r.
Tym razem zapraszam do miejscowości, której mieszkańcy pozostawili po sobie heroiczne dzieło będące niezwykłym świadectwem w dziejach historii kościoła. Co to za miejscowość? Tą miejscowością jest Herrnnhut w Niemczech, powiat Görlitz, okręg administracyjny Drezno. Znajduje się na drodze nr. 178 pomiędzy Zittau a Löbau, około 30 km od przejścia granicznego Görlitz – Zgorzelec.
Herrnhut (w czeskim: Ochranov) znaczy “Straż Pańska” lub „Miejsce, które strzeże Bóg”.