Copyright © Instytut Rozwoju DIDASKALOS 2013
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
<DO GÓRY
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
Kontynuujemy naszą podróż śladami Schwenkfeldystów. Na ostatniej wycieczce historycznej byliśmy w Twardocicach, by odnaleźć tajemniczy pomnik ukryty w lesie, zaledwie 600 metrów od centrum wsi. Dzisiaj udajemy się do miejscowości Berthelsdorf w Niemczech (Saksonia), która stała się pierwszym miejscem schronienia po ich ucieczce z Twardocic i okolicznych wsi. Chcemy zwiedzić miejscowość i odnaleźć ślady pozostałe po Schwenkfeldystach.
Kontynuując podróż w odkrywaniu historii mało znanej, tym razem udajemy się do wsi Wolimierz (niem. Volkersdor). Miejscowość położona jest w gminie Leśna, w powiecie lubańskim, u podnóża Gór Izerskich, niedaleko Świeradowa-Zdroju. Do odwiedzenia Wolimierza zainspirowała nas historia jego powstania oraz istniejące zabytki.
Kontynuując naszą podróż w odkrywaniu mało znanej historii, tym razem udajemy się do miejscowości Herrnhut, aby zwiedzić cmentarz Braci Morawskich, zwany Bożą Rolą. Jest on jednym z najpiękniejszych cmentarzy w Niemczech, taka opinia jest wyrażona w wielu przewodnikach turystycznych, przez samych Niemców i licznych turystów przyjeżdżających z wielu krajów. Nie jest obiektem, który odstrasza zwiedzających, wręcz przeciwnie, zachęca, gdyż wyglądem przypomina zadbany park. Jego architektura i styl stały się oryginalnym wzorcem dla wszystkich cmentarzy Braci Morawskich w Niemczech i na całym świecie. Prostota połączona z elegancją doskonale harmonizują z architekturą miejscowości zwanej “Herrnhuckim Barokiem” wyróżniającym tę, i wszystkie inne miejscowości przez nich założone w XVIII wieku. Ponadto, stał się on inspiracją do budowy wielu cmentarzy przykościelnych i komunalnych w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, Nowej Zelandii itp., z powodów wyżej wspomnianych, ale także czysto praktycznych zasad jego utrzymania.
Jednym z dwóch pierwszych misjonarzy Braci Morawskich wysłanych w roku 1732 z Herrnhut.
Głównym Starszym przywództwa Braci Morawskich.
Misjonarzem w Anglii, w Holandii, na Śląsku i na Inflantach.
Tym, który zainspirował swoim przykładem rówieśników w Herrnhut i następne pokolenia naśladowców Jezusa Chrystusa do posłuszeństwa jego rozkazom.
Była jedną z najwybitniejszych kobiet na Łużycach Górnych, które żyły na przestrzeni minionych wieków. Baronowa, żona zarządcy Łużyc Górnych, ambasadorka pietyzmu, biblijna chrześcijanka, matka gminy chrześcijańskiej Braci Morawskich w Herrnhut, babcia hrabiego Nikolausa Ludwiga von Zinzendorfa (ojca ruchu misyjnego Braci Morawskich). Znamienita postać okresu baroku, której wpływ na historię kościoła trwa do dnia dzisiejszego, a zapoczątkowane przez nią dzieła są w dalszym ciągu kontynuowane.
Postać pastora J. Ch. Schwedlera znana jest w świecie głównie z bogatego zbioru pieśni chrześcijańskich. Napisał ich około 800 (w „Śpiewniku Pielgrzyma” jest jego pieśń pt.: „Chcesz-li wiedzieć, co ja wiem”). Znany jest również z wpływu jaki wywarł na kościół jego doby i późniejszych wieków. Żył i pełnił posługę duszpasterską w miejscowości Wieża Dolna (Niederwiese) koło Gryfowa Śląskiego na Łużycach Górnych (obecnie Dolny Śląsk). Budynek kościoła, w którym usługiwał został po wojnie zdewastowany i zrównany z ziemią.
Mało kto wie, że w Wieży Dolnej koło Gryfowa Śląskiego żył i pisał pieśni pastor Johann Christoph Schwedler (1672 -1730). Jego pieśni są śpiewane po całym świecie, a jedna z jego najsłynniejszych pieśni jest przetłumaczona na język polski „Chcesz-li wiedzieć, co ja wiem”. Znajduje się ona w Śpiewniku Pielgrzyma pod nr. 322.
Miejscowość położona nad rzeką Kwisą, granicząca z Gryfowem Śląskim, była przez wiele lat ważnym ośrodkiem rozwoju pietyzmu na Łużycach Górnych w Saksonii. Po zakończeniu wojny trzydziestoletniej stała się miejscowością graniczną między Saksonią a Śląskiem.
Wieża rozciąga się wzdłuż drogi nr. 360 w kierunku Mirska. Jako wieś nie odznacza się niczym szczególnym od wielu innych wsi tego regionu, kilkadziesiąt domów, jedne nowe, drugie starsze, ładne widoki na starówkę Gryfowa Śląskiego, góry Izerskie itp.
Kontynuując podróż historyczną w odkrywaniu przeszłości, kierujemy się do miejscowości Grabiszyce koło Leśnej w powiecie lubańskim, w której znajduje się zbór Braci Czeskich. Według różnych źródeł uznaje się, że jest to ostatni i jedyny ocalały zbór Braci Czeskich na Łużycach Górnych po polskiej stronie.
Podróżując przez Łużyce Górne, na Dolnym Śląsku, w miejscowościach leżących nad lub w pobliżu rzeki Kwisy spotyka się kościoły, które w XVII i XVIII wieku były nazywane granicznymi lub ucieczkowymi.
Takie pojęcia znajdujemy w przewodnikach, w mapach turystycznych, książkach historycznych, tablicach informacyjnych itp.