Copyright © Instytut Rozwoju DIDASKALOS 2013
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
<DO GÓRY
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
Archiwa tagu: droga
24
/ 06
2022
AUTOR:
Odkryj zasadę małych kroków
Gdy byłem młodym mężczyzną, to miałem ważny Moment ACHA, który później pomógł mi w życiu dotrzeć do niezwykłych miejsc i osiągnąć zaskakujące cele, które na początku wydawały się dla mnie zupełnie nieosiągalne. Ten Moment ACHA był związany z odkryciem tak zwanej „Zasady małych kroków”. Nie wiem, czy kiedyś słyszałeś o tej zasadzie. Jej sedno można streścić następującym zdaniem:
Możesz pokonać nawet najdalszą podróż i zdobyć niezwykłe szczyty, jeśli:
- określisz, gdzie idziesz;
- będziesz stawiał krok za krokiem w wybranym przez siebie kierunku;
- nie ustaniesz.
30
/ 11
2018
AUTOR:
Pytania, z którymi warto zmierzyć się na półmetku swojego życia
Czterdziestolatek dotarł na pewną górę, niektórzy czterdziestolatkowie bardzo szybko. Warto na tej górze się zatrzymać, aby zadać sobie kilka ważnych pytań i poczekać na właściwe odpowiedzi. W przeciwnym razie można kontynuować życiową podróż w złym kierunku i pogubić się, a także skrzywdzić innych. Na tym etapie łatwo też o życiową katastrofę.
11
/ 05
2018
AUTOR:
Gra w porównania
Porównywanie się jest kardynalnym grzechem współczesnego życia. Wpadamy w jego pułapkę i nie możemy wygrać zawodów. Gdy tylko zaczynamy określać samych siebie w kategoriach innych, tracimy wolność kształtowania własnego życia.*
Jim Collins
Jest wiele destruktywnych zachowań i nawyków, które możemy u siebie tolerować i rozwijać, niszcząc w ten sposób swoją duszę i życie. Jednym z nich jest tak zwana gra w porównania. Polega ona na ocenianiu swojej wartości poprzez porównywanie się z innymi.
TAGI: 1 Koryntian 4:3-71 Koryntian 9:24-27biegBógBoża drogaBoża woladestruktywne zachowaniadrogagra w porównaniaHebrajczyków 12:1-3JezusJezus ChrystuskompleksyŁukasza 12:48maratonMateusza 7:1-2metamiaramożliwościocenaocenianieosądzanieporównywanie sięprogrespróżnośćpułapkapunkty odniesieniapycharozczulanie się nad sobąsamodyscyplinasędziasprawiedliwesprawiedliwystawanie sięświętośćwygranawyrzeczeniawzrastaniezgorzknieniezwycięstwo
06
/ 12
2017
AUTOR:
Sztuka popełniania błędów
Nie da się dobrze przeżyć życia i dotrzeć do miejsca swojego przeznaczenia bez popełniania błędów
Człowiek, który nie robi błędów, zwykle nie robi niczego.
Edward Phelps
Jeśli patrzysz na ostatnie miesiące, lub rok swojego życia i nie jesteś w stanie ukazać na żaden błąd, który zrobiłeś, to być może nie robisz nic wartościowego. Już od starożytności mądrzy ludzie uczyli, że rzeczą ludzką jest błądzić i popełniać błędy. Nie chodzi o to, że błądzenie i robienie błędów jest dobre, ale o to, że jest nieuniknione. Im wyżej i szybciej próbujesz wejść, a także więcej osiągnąć, tym więcej błędów będziesz popełniał.
TAGI: analizabłądbłądzeniebłędyBoża drogaczłowiek sukcesudecyzjedoradcydoskonałośćdoświadczeniedrogagłupotakluczkonsekwencjelęklekcjemądrośćmłodośćnaukaniedoskonałośćosiągnięciaperfekcjapopełnianie błęduprocesprzeznaczeniePrzypowieści 12:15Przypowieści 15:22Przypowieści 3:5-8Psalm 18:31rozwój osobistyryzykowaniesamoanalizastarośćstrachuczenie sięwąska ścieżkażycie
04
/ 10
2017
AUTOR:
KATEGORIE:dla liderówrozwój duchowyrozwój osobistyświadome życieuczniostwozarządzanie sobązasady sukcesużycie chrześcijanina
Na co jest teraz właściwy czas w twoim życiu?
“Kiedy” to klucz do wszystkiego. To podstawa sukcesu, niezawodny sposób, by stać się szybszym, mądrzejszym, lepszym i silniejszym.
Michael Breus
Czas jest najcenniejszym zasobem, jaki posiadamy. Jest to też jedyny zasób, który z każdą sekundą naszego życia się zmniejsza i nie możemy nic zrobić, aby dodać do jego puli, dlatego też ważnym jest, abyśmy świadomie i mądrze podchodzili do zarządzania nim.
Są ludzie, którzy sprowadzają zarządzanie czasem do technik umożliwiających większą skuteczność, ale tak naprawdę mądre i efektywne zarządzanie swoim czasem wynika z mądrego zarządzania życiem. Nie chodzi w nim o to, aby robić najwięcej, jak się da i wyeksploatować się maksymalnie, ale o to, aby robić przede wszystkim to, co powinno się robić. Po co być mistrzem skuteczności w rzeczach, którymi nie powinno się zajmować? Po co szybko i perfekcyjnie maszerować drogą, na którą nigdy nie powinno się wchodzić?
30
/ 08
2017
AUTOR:
Czym powinieneś się zajmować?
Nie wystarczy być zajętym. (Mrówki też są zajęte.) Musimy zadać sobie pytanie, czym właściwie się zajmujemy.
Henry David Thoreau
Jeśli nie robisz tego, co powinieneś, nigdy nie dotrzesz tam, gdzie trzeba
Jaki jest pożytek z biegnięcia, jeśli nie jesteś na właściwej drodze?
Przysłowie niemieckie
W życiu nie chodzi o to, aby pracować i być zajętym, ale o to, aby robić to, co trzeba. Dopóki nie zrozumiesz, co na danym etapie twojego życia jest kluczowe, twoja praca będzie najprawdopodobniej bez sensu. Tu nie chodzi o to, aby biec, ale o to, aby biec tam, gdzie trzeba.
23
/ 08
2017
AUTOR:
14
/ 03
2017
AUTOR:
KATEGORIE:budowanie relacjiradzenie sobie z trudnościamirozwój osobistyświadome życiezarządzanie sobą
Czy podążasz właściwą ścieżką?
Co jakiś czas powinieneś się zatrzymać, aby rozpoznać swoją unikalną ścieżkę życiową. Żyjemy w szybko zmieniającym się świecie, my się zmieniamy, zmieniają się okresy naszego życia, wyzwania, którym powinniśmy stawić czoła. Zmieniają się Boże oczekiwania wobec nas. Zmieniają się ludzie, z którymi idziemy i budujemy; zmieniają się nasze zadania i priorytety; inne rzeczy zaczynają, czy też powinny być dla nas ważne. Dlatego też, co jakiś czas potrzebujemy zatrzymać się, aby przemyśleć kierunek i ścieżkę, którą aktualnie powinniśmy podążać.
20
/ 02
2017
AUTOR:
Odpowiedzialność – ale o co chodzi?
Odpowiedzialność to obowiązek odpowiadania za coś lub za kogoś. W dzisiejszych czasach, dla wielu ludzi jest to tylko słowo, które niestety może niewiele znaczyć. Możemy być nadodpowiedzialni, czyli brać na siebie obowiązki, którymi nie powinniśmy się zajmować, myśleć, o czymś, co nas nie dotyczy. To jest problem, ale problem istnieje również, gdy ludzie są nieodpowiedzialni i nie chcą sprostać, ani odpowiadać za nałożone na nich obowiązki.
Czym dla współczesnego człowieka jest odpowiedzialność? Może tylko nakazami, zbędnymi obowiązkami, trudnymi, nieprzyjemnymi rzeczami, których nie mają ochoty dotykać. Ale w takim razie, kto ma wziąć na siebie obowiązki wynikające np. ze wspólnego życia i razem założonej rodziny? Dlaczego ludzie nie biorą na siebie odpowiedzialności? Czyżby myśleli, że życie to tylko przyjemna, miła zabawa na wielkim placu zabaw, który przecież do kogoś należy, a porozrzucane zabawki pod koniec dnia posprząta właściciel?
25
/ 11
2016
AUTOR:
Czy warto czekać na Godota?
Zdarza się, że ludzie całe życie czekają na coś, co ma przynieść im zmianę i dać upragnione szczęście. Czekają, czekają, czekają, nie wiedząc, że ich oczekiwanie niewiele zmieni. Żyją w stanie uśpienia, marazmu, nieświadomości. Ułuda życia i niespełnione pragnienia nakręcają i wyświetlają w ich głowie film o lepszym życiu, mamiąc i przysłaniając prawdziwy obraz rzeczywistości. Można tak przeżyć wiele lat, w zupełnym oderwaniu od realiów, czekając na coś, co się nie wydarzy, a czasami wystarczy przeciąć taśmę filmową, dostrzec prawdę i zrobić pierwszy krok ku lepszemu życiu. Wymaga to chęci chodzenia w prawdzie, odwagi i determinacji, aby zmienić dotychczasowe spojrzenie.
06
/ 08
2016
AUTOR:
14
/ 05
2016
AUTOR:
Co jest Twoją odpowiedzialnością?
Skupianie się na rzeczach niewłaściwych, poza obszarem Twojej odpowiedzialności, jest dla Twojego życia szkodliwe; natomiast skupianie się na rzeczach właściwych, które znajdują się w twoim obszarze odpowiedzialności, będzie budować Twoje życie.
Czasami ludzie potykają się, ponieważ zajmują się nie tym, czym powinni się zajmować i skupiają się na tym, co nie jest ich odpowiedzialnością, podczas gdy rzeczy, którymi powinni się zajmować, są przez nich zaniedbywane. To jest destruktywne i niszczy ich życie.
24
/ 12
2015
AUTOR:
KATEGORIE:dla kobietdla mężczyznradzenie sobie z trudnościamirodzinazarządzanie sobązdrowiezdrowie emocjonalneżycie rodzinneżyciowe lekcje
Nauczyć się żyć ze słoniem w małym mieszkanku
W listopadzie odwiozłem mojego syna, Szymona, do szpitala. Miał mocne bóle głowy, wymiotował, pojawił się światłowstręt. W ogóle nie otwierał oczu. W szpitalu zrobiono mu badania, podłączono do kroplówki, dożylnie podawano mu leki.
Następnego dnia obudziłem się zaskoczony, że na mojej klatce piersiowej siedzi słoń. Nie mogłem oddychać, dusiłem się. Otworzyłem swoje oczy, patrzę, a na mojej piersi siedzi choroba mojego dziecka. Sparaliżowała mnie. Nie mogłem się ruszać.