„Ochranov [Herrnhut] stał się duchowym miastem leżącym na górze, które nie mogło pozostać w ukryciu. Ze wszystkich krajów Europy przybywali tutaj ludzie, aby znaleźć zbawienie, bądź zostać ochrzczonym Duchem Świętym.”
John Greenfield, „Moc z wysokości”, 1936r.
Jedna z uliczek w Herrnnhut.
Tym razem zapraszam do miejscowości, której mieszkańcy pozostawili po sobie heroiczne dzieło będące niezwykłym świadectwem w dziejach historii kościoła. Co to za miejscowość? Tą miejscowością jest Herrnnhut w Niemczech, powiat Görlitz, okręg administracyjny Drezno. Znajduje się na drodze nr. 178 pomiędzy Zittau a Löbau, około 30 km od przejścia granicznego Görlitz – Zgorzelec.
Herrnhut (w czeskim: Ochranov) znaczy „Straż Pańska” lub „Miejsce, które strzeże Bóg”.
Historia powstania miasta
Hrabia Nicolaus Ludwig Zinzendorf
Miejscowość została założona w 1722 roku w dobrach Mikołaja Ludwika hrabiego Zinzendorfa przez kilka rodzin braci czeskich przybyłych z Moraw (Czechy) pod przewodnictwem Christiana Davida.
Do Saksonii w czasie kontrreformacji przybywały różne grupy wierzących, aby uchronić się przed prześladowaniami i represjami, które miały wtedy miejsce w Czechach. W tym okresie nie było wolności religijnej dla wszystkich kościołów protestanckich. Protestanci musieli opuścić swój kraj, albo przejść na katolicyzm, albo przejść do podziemia. Kilkadziesiąt tysięcy ludzi wyjechało z Czech do różnych krajów szukając wolności religijnej. Herrnnhut stało się ostoją dla niewielkiej garstki tej fali emigrantów, która pragnęła szukać oblicza Boga Ojca i służyć mu całym swym sercem.
Niezwykła wizja
Wizją właściciela miejscowości było wybudowanie wspólnoty chrześcijańskiej z osób traktujących swoje chrześcijaństwo jako powołanie w tym świecie i żyjących ściśle według zasad Pisma Świętego. Mieszkańcy pochodzili głównie z Czech. Należeli do Jednoty Braterskiej (Unitas Fratrum), której korzenie sięgały przebudzenia duchowego z XV w., a także z różnych kościołów i krajów.
Początek przebudzenia
Przełomowym dniem w historii tej miejscowości był 13 sierpień 1727 roku. W czasie pamiątki Wieczerzy Pańskiej mieszkańcy doświadczyli wylania Ducha Świętego, podobnie jak pierwszy kościół w Jerozolimie w dniu Zielonych Świąt. W wyniku tego błogosławieństwa od Boga nastąpiła przemiana życia miejscowości widoczna w jakości życia jego mieszkańców oraz ich gorliwości w modlitwach. Powołano straże (grupy) modlitewne, które na zmianę modliły się przez 24 godziny na dobę. Modlitwa ta trwała przez ponad 120 lat.
Początek ruchu misyjnego
Wkrótce u tych ludzi zrodziło się wielkie pragnienie wstawiania się o ludzi w innych krajach, którzy nie słyszeli jeszcze Ewangelii Jezusa Chrystusa, bądź nigdy go nie doświadczyło w osobistym życiu. W ciągu następnych lat wysłano setki misjonarzy na wszystkie kontynenty. Powstały liczne pieśni, wydano pierwszy protestancki śpiewnik, dzieła, przewodniki do studiowania Biblii przetłumaczone na kilkadziesiąt języków i wykorzystywane przez różne kościoły protestanckie.
Herrnnhut stało się znane w świecie jako miejsce pierwszej protestanckiej wspólnoty chrześcijańskiej organizującej misje po całym świecie. Rozpoczęli ewangelizować pogan o 50 lat wcześniej niż pozostałe kościoły protestanckie.
Wpływ chrześcijan z Herrnnhut
Ruch przebudzeniowy zrodził Kościół Morawski (Bracia Morawscy, Moravian Church), wpłynął na nawrócenie ojców Kościoła Metodystycznego Jana i Karola Weslejów i był źródłem ewangelickiego przebudzenia w Anglii. Ruch ten był przykładem życia, poświęcenia, wytrwałości i heroizmu dla licznych kościołów w XVIII wieku i w następnych pokoleniach. Nawet życie wspólnoty było inspiracją i wzorem dla powstania i istnienia izraelskich kibuców. Nie sposób opisać w kilku zdaniach o ważności i wydarzeniach, które miały miejsce, a są spisane w wielu tomach ksiąg.
Zaproszenie do Herrnnhut
Budynek kościoła w Herrnnhut.
Wizyta w Herrnnhut zawsze jest inspiracją dla chrześcijan. Atmosfera panująca w tym miasteczku jest magnesem częstych do niej powrotów. Do miejscowości tej przyjeżdżają osoby z całego świata.
Czego może oczekiwać odwiedzający? Zobaczy urokliwe miasteczko z zabytkowymi budowlami, domami mieszkalnymi i uliczkami, które są świadectwem historii. Wiele budynków posiada tablice z opisem ich przeznaczenia. Czytając tablice na budynkach można wyobrazić sobie jak funkcjonowała wspólnota.
Wnętrze budynku kościoła.
Oprócz budynków prywatnych, znajdują się budynki dla misjonarzy, wdów, sierociniec, szkoły, biblioteki, domy schronienia dla przejezdnych itd.
Budynek kościoła z 1756 r. w centrum miejscowości zwany jest „Wielką salą”. Był on ośrodkiem życia wspólnoty z uniwersalnym przeznaczeniem. Wnętrze jego jest proste i pomalowane na biały kolor, symbolizuje to szczęście i czystość życia chrześcijanina.
W mieście jest unikalny cmentarz powstały w 1730 r. zwany Bożą Rolą (Gottesacker), na którym spoczywa 6000 osób. Jest on symbolem równości wszystkich. Wszystkie nagrobki wyglądają jednakowo – skromne płyty z piaskowca z imieniem, nazwiskiem, datami życia i cytatem z Biblii lub z pieśni. Cmentarz położony jest na wzgórzu, z którego rozciąga się piękna panorama na góry Łużyckie, Izerskie i Karkonosze.
Cmentarz w Herrnnhut zwany „Bożą rolą”
Ponadto znajdują się w tym miasteczku trzy muzea, z których najbardziej znanym jest muzeum etnograficzno-misyjne. Są w nim zgromadzone zbiory z całego świata, eksponaty z trzeciej podróży Jamesa Cooka dookoła świata, bogata biblioteka, zdjęcia, obrazy, itd. Muzeum to pokazuje osiągnięcia misjonarzy, owoce ich pracy oraz warunki, w jakich żyli i pracowali. Liczne eksponaty były używane, jako materiały dydaktyczne w edukacji przyszłych misjonarzy.
Ciekawe linki:
Miejsce odnowienia ruchu modlitewnego i misyjnego w Herrnhut
1. Muzeum etnograficzno-misyjne
4. Zakład Herrnhuter Sterne GmbH
5. Pałac Zinzerdorf w Betersdorf
6. Archiwum Kościoła Morawskiego
8. Film – Herrnhut, Grosshenerrsdorf, Berthelsdorf.
9. Bracia Morawscy w Kruszynie koło Bolesławca.
10. Przewodnik po zabytkach reformacji na Łużycach Górnych i Dolnym Śląsku.
0 komentarzy
Funkcja trackback/Funkcja pingback