Jeśli człowiek podąża z pewnością w kierunku swoich marzeń i stara się żyć wymarzonym życiem to spotka się z sukcesem niespodziewanym w dzisiejszych czasach.
Henry David Thoreau
Cały czas spotykam liderów, którzy nie mają jasno określonych celów. Większość z nich jest strasznie zajęta organizowaniem pracy i służby, które wyświetlają się na ekranie ich radaru każdego dnia. Tylko niektórzy są w stanie wznieść się ponad presję dostarczania rozwiązań każdego dnia i skupić się na kolejnych krokach, które są konieczne do wypełnienia ich wizji. Każdy kolejny krok musi mieć cel, który musi być osiągnięty podczas wypełniania twojej wizji.
Jeśli nigdy nie wyznaczasz sobie realistycznych celów, porzucasz swoje cele w zniechęceniu, albo nie masz nawet pojęcia jak wyznaczać cele, twój system się zamyka. W niektórych przypadkach pojawia się depresja, a niektórzy liderzy zaczynają nawet chorować. Znane są przypadki, kiedy więźniowie wojenni po prostu kładli się i umierali kiedy kończyły się ich nadzieje na przyszłość. Niespełnione nadzieje nadal przynoszą największe rozczarowania.
Kiedy masz konkretne cele i odpowiednie informacje zwrotne odnośnie swoich postępów, to wtedy otwierasz się na ciągły napływ możliwości, które pozostają poza zasięgiem tych, którzy nie maja wyznaczonych celów i planu osiągnięcia ich. Pamiętaj, że Duch Święty nie przyszedł po to, aby być narzędziem do pracy ale po to, aby być partnerem uwydatniającym i polepszającym naszą pracę. On może pomóc ci wypełnić twoje cele, pod warunkiem, że je masz i są one właściwie wyznaczone.
Czy wyznaczanie celów rzeczywiście ma znaczenie? Czy będzie miało znaczący wpływ na to co robię? Z pewnością tak! Tak się stało z Jezusem ….który dla nagrody wyznaczonej dla Niego wycierpiał wstyd krzyża (Hbr 12:2). Stało się tak również z Pawłem, który dobry bój bojował, biegu dokonał, wiarę zachował (2 Tm 4:7). Dla prezydenta Johna Kenediego również miało to znaczenie, gdyż za jego rządów w 1969 roku wysłano człowieka na księżyc i z powrotem.
Pięć refleksji o celach i ich wyznaczaniu:
1. Refleksja pierwsza: Wyznaczanie celów musi stać się nawykiem
Nigdy nie angażuj się w żadne przedsięwzięcie bez wyznaczania celów i określania planu osiągnięcia ich. Cele różnią się od nadziei i życzeń. Cele sprawiają, że nasz umysł, energia i środki się koncentrują. Cele poprawnie wyznaczone mają o wiele większe prawdopodobieństwo spełnienia się, niż życzenia, nadzieje czy dobre pomysły.
2. Refleksja druga: Musisz zrozumieć, swój nadany przez Boga siateczkowy system aktywacyjny
Twój mózg posiada wbudowane urządzenie skanujące, które decyduje, czy dana informacja jest dla ciebie ważna czy nie. Jest to sieć komórek, których zadaniem jest ocena, które z tysięcy wiadomości sensorycznych bombardujących cię w każdej sekundzie, zdobędą twoje myśli i świadomość. Bez tego bylibyśmy całkowicie obciążeni. Nie bylibyśmy w stanie skupić się na żadnej konkretnej myśli czy zadaniu. Bóg tak nas stworzył, że te funkcje działają i nawet nie wiemy o tym, jak wielkie jest to dla nas błogosławieństwo.
Na przykład, matka budzi się a ojciec nadal śpi, nie dlatego, że płacz dziecka jest głośniejszy od innych dźwięków, ale dlatego, że te dźwięki są dla niej ważne. Kiedykolwiek stwierdzasz, że coś jest dla ciebie ważne czy to z takiego powodu iż posiada jakąś wartość, lub też niesie jakieś zagrożenie, wtedy twój system jest czujny i pozwala przejść danej informacji.
Kiedy wyznaczasz sobie cel zobowiązujesz się. Głównym powodem, dla którego przeciętni i słabi przywódcy nie wyznaczają celów jest strach przed porażką. Aby uniknąć porażki, po prostu unikają wyznaczania celów, ponieważ wszystkie cele wymagają zobowiązania. Zobowiązanie jest więc kluczem do pomyślnego osiągania celów.
Charakterystyka zobowiązań:
- Oznaczają, że masz wybór i poświęciłeś czas na to, aby się w pełni zaangażować w ten wybór.
- Oznaczają, że jesteś gotowy zrobić wszystko co w twojej mocy, bez żadnych zastrzeżeń i zwrócić szczególną uwagę na wyniki i wzrost.
- Wymagają znaczącego zainwestowania czasu, energii i środków, po to, aby osiągnąć dywidendy z inwestycji.
3. Refleksja trzecia: Musisz widzieć „końcowy obraz” danego celu, kiedy jest on osiągnięty
Twój plan działania może nie posiadać wszystkich odpowiedzi zanim nie zrobisz pierwszego kroku. Niech cię to jednak nigdy nie powstrzymuje od zrobienia go. Kiedy wyznaczasz cel, mówisz swojemu siateczkowemu systemowi aktywacyjnemu i wszystkim dookoła, że to ma znaczenie. To jest ważne. Przychylność i środki, które nie były wcześniej dostępne, zaczną się pojawiać, ponieważ twój siateczkowy system aktywacyjny przeanalizował je. Po tym jak wyznaczysz sobie cel i będziesz zdeterminowany odnieść sukces, system ten pomoże ci to zrealizować.
4. Refleksja czwarta: Musisz zrozumieć ważność dysonansu poznawczego
To jest właśnie to, co się dzieje, kiedy próbujesz połączyć dwa sprzeczne pomysły w tym samym czasie. Stan dysharmonii (dysonansu) wiążący się ze sprzecznymi myślami (zastanawianie się) jest zawsze wyzwaniem dla liderów w sprawowaniu ich przywództwa. Będziesz musiał się określić, albo będziesz sfrustrowany niepewnością. Wielcy przywódcy nieustannie mają silne pragnienie i chęć rozwiązywania konfliktów. Przeciętni i słabi liderzy są nieustannie sfrustrowani swoimi wyobrażeniami o tym, jak wyglądają sprawy i jak powinny wyglądać. Kiedykolwiek twój system i twoja rutyna są naruszone, twoje prawdziwe zdolności przywódcze wychodzą na światło dzienne. Wtedy właśnie okazuje się również jak ważne są cele.
Kiedy będzie w tobie wzbierało poczucie niezadowolenia ze starego obrotu spraw, będziesz pobudzany i motywowany, aby pójść dalej, poza te sprawy i rozwiążesz konflikty poprzez wprowadzenie nowych rzeczy. Dla wielkich liderów ten właśnie cykl staje się sposobem życia.
5. Refleksja piąta: Jeśli dysonans poznawczy sprawia, że jesteśmy skupieni na naszych celach i na poruszaniu się do przodu, to wtedy coś, co nazywa się wzajemnym związkiem przyczynowym tworzy energię i entuzjazm do tego, aby zobaczyć jak nasze cele stają się rzeczywistością
Wielcy liderzy rozumieją, że im dłużej widzisz, jak twoje cele się realizują, tym większa jest w tobie wytwarzana energia i entuzjazm do wyznaczania sobie nowych celów i rozpoczynania nowych cyklów. To jest właśnie sedno strategicznego przywództwa. W momencie, kiedy ten cykl się zatrzymuje, przechodzisz od kreowania przyszłości do zarządzania teraźniejszością. Przestajesz być tym, który wyznacza cele, a stajesz się tym, który rozwiązuje problemy. Są przywódcy – świetni w rozwiązywaniu problemów i oni są ważni dla zespołu. Jednak ktoś w zespole przywódczym musi wtedy się skupić, aby wspólnie dalej pracować. Tacy liderzy mają wielkie pragnienie oparte na konkretnej wizji i na wynikach, które są osiągane tylko przez wypełnianie celów.
Photo credit: unsplash.com; Matthew Payne
Tłumaczenie: Piotr Bigus
0 komentarzy