Copyright © Instytut Rozwoju DIDASKALOS 2013
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
<DO GÓRY
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
Pracując jako coach często powtarzam:
Menadżerzy komplikują sprawy, a liderzy je upraszczają.
Kiedy pojawił się Jezus, religijni przywódcy tamtych czasów, którzy w rzeczywistości zachowywali się bardziej jak menadżerzy, wypełnili księgę zasad przynajmniej 365 nakazami. Jezus, będąc wielkim przywódcą, powiedział: Pozwólcie, że wam uproszczę życie – są tylko dwa przykazania i jeśli je wypełnicie, to inne również będą wypełnione. Liderzy powinni zawsze szukać sposobów uproszczenia życia i sprawienie, aby ten złożony świat, w którym obecnie żyjemy, był choć trochę łatwiejszy dla tych, którzy poddają się naszemu przywództwu.
Oto siedem rodzajów zmiany, które co jakiś czas można wprowadzać do swojego życia, aby je uprościć, ulepszyć i sprawić, że będzie łatwiejsze:
Wielcy przywódcy są cały czas skupieni na wypełnieniu wizji. Inspirują członków swojego zespołu, aby postępowali tak samo. Ich ustawiczne skupianie się na przyszłości sprawia, że nie grzęzną w codziennych problemach i nie tracą na nie czasu ani energii.
Osoby zaangażowane w służbę, szczególnie przywódcy, są Obietnicą dla tych, na których oddziałują. Ludzie wierzą, że jest w nich Boża cząstka, że chodzą z Bogiem, że mają z Nim autentyczną więź, że słyszą Jego głos, że choć częściowo rozumieją Jego wolę, że idą i prowadzą we właściwym kierunku.
Gdy patrzę wstecz na swoją służbę i przywództwo, to muszę przyznać, że największe błędy, które popełniłem i nad którymi boleję, dotyczyły mojego podejścia do otaczających mnie ludzi. Za bardzo byłem pochłonięty s o b ą, realizacją s w o j e g o potencjału i s w o i c h zamysłów. Za mało zwracałem uwagę na innych. Nie byłem też dostatecznie wrażliwy. Byłem przekonany, że sukces przyjdzie do mojego życia dzięki ciężkiej pracy, wyrzeczeniom i poświęceniom. Jakże się myliłem! Oczywiście, aby odnieść sukces należy ciężko pracować, wyrzekać się różnych rzeczy i poświęcać się, ale rzeczy te nie są głównymi składnikami recepty na sukces. Ma ona elementy o wiele istotniejsze – należą do nich przede wszystkim dobra relacja z Bogiem i z ludźmi.
Prawdziwy sukces w służbie i w przywództwie jest przede wszystkim owocem dobrych relacji z Bogiem i z ludźmi.
Gdy Bóg mnie powołał, aby docierać do ludzi ze Słowem Bożym, zastanawiałem się nad tym, w jaki sposób wystartować, od czego zacząć? Jak wyjść z biblijnym przesłaniem poza mury kościoła? Rok po nawróceniu zacząłem głosić w kościele, ale pragnąłem w jakiś sposób dotrzeć z przesłaniem do większej grupy ludzi – do tych, którzy potrzebują coś przyjąć od Boga, choć może nie są nawet tego świadomi.
Jako przywódca nigdy nie osiągniesz niczego wybitnego bez umiejętności budowania zespołów. Jeśli nie masz zespołu, albo nie jesteś częścią zespołu, to znajdujesz się dopiero na początku drogi do czegoś, co ma znaczenie.
Myślę, że marzeniem każdego przywódcy jest przewodzenie wybitnym, skutecznym, odnoszącym sukcesy i wywierającym wpływ zespołom. Po przeanalizowaniu mojego ponad dwudziestoletniego doświadczenia w przywództwie, chciałbym w tym wpisie zwięźle przedstawić siedem nawyków, które według mnie powinien rozwinąć w sobie każdy lider, pragnący budować ponadprzeciętne, skuteczne i wyróżniające się zespoły.
Andrzej Mytych: Mam dzisiaj przyjemność rozmawiać z Wojciechem Włochem. Jest on pastorem Kościoła Jezusa Chrystusa i przewodniczącym kolegium Kościoła Bożego w Polsce. Chciałbym wykorzystać tą możliwość i porozmawiać o przywództwie. Masz już ponad dwudziestoletnie doświadczenie w przywództwie, szczególnie w kościele. Powiedz mi, czym według Ciebie jest przywództwo i jaka jest jego rola w kościele?
Wojciech Włoch: Dla mnie jest tym, o czym mówi to słowo, przywództwo oznacza przewodzić. Ktoś, kto jest przywódcą wie dokąd idzie i wie dokąd chce poprowadzić ludzi.
Andrzej Mytych: Mam dzisiaj przyjemność rozmawiać z Pawłem Godawą, witam Cię serdecznie. Paweł Godawa jest pastorem, autorem książek, mówcą konferencyjnym, liderem. Jest bardzo ciekawym człowiekiem. Od dłuższego czasu obserwuję jego poczynania i słucham jego nauczań.
Chciałbym Ci dzisiaj zadać kilka pytań dotyczących przywództwa. Powiedz mi, czym według Ciebie jest przywództwo?
Ostatnio na lotnisku we Wrocławiu kupiłem książkę Ekatering Walter pt. ”Myśl jak Zuck. Pięć sekretów biznesowych Marka Zuckerberga”. Jest ona zbiorem interesujących myśli na temat tworzenia skutecznych biznesów i organizacji, opracowanych na podstawie analizy firmy Facebook i innych znanych firm.
W tym wpisie chciałbym się z Tobą podzielić myślami (sekretami) ponadprzeciętnych przywódców.
Andrzej Mytych: Powiedziałeś mi jak żona może wspierać pastora w trudnych sytuacjach. Zadam Ci pytanie z drugiej strony. Powiedz mi, w jaki sposób pastor może wspierać swoją żonę? Czasami pastorstwo trwa dziesięcioleciami i wiąże się z wieloma wyzwaniami.
Mirosław Szatkowski: To jest trudne pytanie i wielkie wyzwanie.
Gdy dzisiaj patrzę wstecz na swoje wysiłki w formowaniu i powoływaniu liderów do służby w kościele, to mogę ukazać na cztery główne błędy, które popełniłem w tym obszarze.
Myślę, że można popełniać w tej sferze wiele różnych błędów, natomiast ja, z powodu swej ignorancji i braku doświadczenia popełniałem następujące:
Ten błąd prowadzi do wielu komplikacji w życiu ludzi i kościoła. W ten sposób można więcej zniszczyć i zburzyć, niż wybudować. Jest to też początkiem wielu zranień.
Wiele razy byłem proszony, aby powiedzieć kilka słów na temat skutecznego formowania przywództwa. Postanowiłem więc przemyśleć swoje ponad dwudziestoletnie doświadczenie i opublikować dwa wpisy poświęcone temu zagadnieniu na stronie Instytutu Rozwoju Didaskalos.
Pierwszy z nich zatytułowałem „Dziewięć zasad efektywnego formowania przywódców” i chciałbym w tym tekście zwięźle powiedzieć o tym, co uważam za konieczne w procesie formowania liderów do przywództwa w kontekście kościoła i Królestwa Bożego.