Copyright © Instytut Rozwoju DIDASKALOS 2013
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
<DO GÓRY
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
Archiwa tagu: równowaga
20
/ 11
2015
AUTOR:
Balans i równowaga są kluczem
Dbanie o balans i równowagę w życiu nikomu nie przychodzi z łatwością, ale na dłuższą metę jest kluczem do życiowego sukcesu. Każdy człowiek ma pewne dziedziny, które uwielbia, realizuje się w nich i w ich sferze odnosi sukcesy. Ma też dziedziny, od których stroni i które zaniedbuje. Satysfakcjonującego życia nie buduje się w oparciu o to, co łatwe i przyjemne, ale również w oparciu o priorytety i dbanie o to, co należy, nawet jeśli wcale nie jest to komfortowe.
06
/ 06
2015
AUTOR:
KATEGORIE:budowanie relacjidla kobietdla liderówdla mężczyznrozwój osobistysłużbasłużba pastorskasposób myśleniazarządzanie sobązasady sukcesuzdrowie emocjonalneżyciowe lekcje
Uczenie się dbania zarówno o siebie, jak i o innych
Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich! (Filipian 2:4 BT)
Gdy miałem 35 lat poczułem się jak pusty garnek z wypalonymi dziurami. Czułem się wykorzystany, zużyty, wypalony, wzgardzony, odrzucony. Myślałem, że nie mam nic wartościowego, czym mógłbym się podzielić z innymi. Czułem się tak, jakbym zjeżdżał na bocznicę, aby utknąć wśród starych, wysłużonych, zardzewiałych i zniszczonych wagonów.
Jedną z przyczyn ku temu była moja dysfunkcja, z której nie zdawałem sobie wtedy sprawy. W tym czasie byłem nastawiony na to, aby pomagać, dawać i inwestować w innych, ale sam nie prosiłem o pomoc, nie mówiłem o tym, czego potrzebuję i nie eksponowałem się na to, aby ludzie mogli we mnie zainwestować. W rzeczywistości nie chciałem niczego przyjmować, nie szukałem pomocy, a jeśli już jej w czymś potrzebowałem, to byłem zbyt dumny, aby o nią poprosić. W wyniku tego wyjałowiłem się, czułem, że nic wartościowego nie mam już do dania, zacząłem się wypalać zawodowo. Miałem coraz mocniejsze przekonanie, że aby nadal móc dawać i pomagać, muszę zacząć coś przyjmować do swojego życia.
13
/ 02
2014
AUTOR:
Czy zastanawiałeś się ostatnio nad tym, jak postrzegają Cię najbliżsi?
Niedawno Wołodia, mój znajomy z Białorusi, który wyemigrował do USA i teraz pracuje jako kierowca tira, miał specyficzne doświadczenie. Pomogło mu ono spojrzeć w nowy sposób na siebie, swoją pracę i rolę w rodzinie.
Któregoś dnia, gdy wrócił z trasy do domu, zobaczył na stole rysunek swojego syna, na którym był namalowany mały chłopczyk, dziewczynka, kobieta, a obok niej jakiś gość z kwadratową głową. Pomyślał sobie: Ten z kwadratową głową to pewnie ja.
Wskazał synowi na małego chłopca z rysunku i zapytał: