Copyright © Instytut Rozwoju DIDASKALOS 2013
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
<DO GÓRY
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
Tym razem w ramach wycieczek historycznych udajemy się do miejscowości Bukowiec, koło Jeleniej Góry. W pierwszej połowie XIX wieku miejscowość stała się znana w regionie, jak i w Europie, dzięki małżeństwu Fryderyka i Fryderyki von Reden, którzy byli jej właścicielami. Obecnie dzięki działalności Związku Gmin Karkonoskich, mających siedzibę w pałacu w Bukowcu oraz Fundacji Dolina Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej historia miejscowości zostaje odkrywana na nowo.
Kontynuując podróż w odkrywaniu historii mało znanej, tym razem udajemy się do wsi Wolimierz (niem. Volkersdor). Miejscowość położona jest w gminie Leśna, w powiecie lubańskim, u podnóża Gór Izerskich, niedaleko Świeradowa-Zdroju. Do odwiedzenia Wolimierza zainspirowała nas historia jego powstania oraz istniejące zabytki.
W naszej dalszej podróży, odkrywającej historię protestantów (biblijnych chrześcijan), skierujemy się do nieistniejącej miejscowości, która ukryta była wysoko w Górach Izerskich, na wysokości około 850 m n.p.m.
Wielka Izera (niem. Groß-Iser) była przykładem osady założonej przez czeskich protestantów (głównie Braci Czeskich), których zmuszono do emigracji, a tutaj znaleźli schronienie.
Andrzej Mytych: Mam dzisiaj przyjemność rozmawiać z Wojciechem Włochem. Jest on pastorem Kościoła Jezusa Chrystusa i przewodniczącym kolegium Kościoła Bożego w Polsce. Chciałbym wykorzystać tą możliwość i porozmawiać o przywództwie. Masz już ponad dwudziestoletnie doświadczenie w przywództwie, szczególnie w kościele. Powiedz mi, czym według Ciebie jest przywództwo i jaka jest jego rola w kościele?
Wojciech Włoch: Dla mnie jest tym, o czym mówi to słowo, przywództwo oznacza przewodzić. Ktoś, kto jest przywódcą wie dokąd idzie i wie dokąd chce poprowadzić ludzi.
Christian Adolph był pierwszym pastorem w Biedrzychowicach (niem. Friedersdorf am Queis) kościoła „U Studni Jezusa – Zum Jesusbrunnen”. Kościół ten został poświęcony 20 lutego 1656 roku przez pastora, a kluczowymi słowami tego dnia na które się powołał były słowa z Psalmu 46,5. Natomiast mottem do kazania był Psalm 84,2-5. Kościół ten pełnił szczególną rolę duszpasterską w czasach szalejącej na Śląsku kontrreformacji. Był miejscem zaspokojenia potrzeb głodu i pragnienia duchowego dla tysięcy ewangelicznych chrześcijan, którzy przybywali do tego miejsca.