Copyright © Instytut Rozwoju DIDASKALOS 2013
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
<DO GÓRY
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
Archiwa tagu: dysfunkcja
27
/ 12
2016
AUTOR:
Gdy miałem żal do Boga
Czy glina może powiedzieć do tego, kto ją formuje: Co robisz?
Izajasza 45:9b
Ze względu na zawód, który wykonuję, w życiu spotkałem wielu ludzi, którzy mieli żal do Boga. Najczęściej ku temu były ważne powody, takie jak na przykład życiowe tragedie. W moim przypadku zdarzyło się raz, że miałem żal do Boga z głupiego powodu. U podstaw mojego bezsensownego żalu był mój perfekcjonizm dysfunkcjonalny.
TAGI: 2 Koryntian 4:6-7BógbólBoże prowadzeniecharakterdoskonaledoskonałośćdysfunkcjadziecinnośćefektywnośćfrustracjagarncarzIzajasza 45:9jakośćjęzyki obcełaskamisjemisjonarzmoc Bożaperfekcjonistaperfekcjonizmperfekcjonizm dysfunkcjonalnypoddaniepokorapowołanieprzygotowanierozwój duchowyrozwój osobistyrysy na charakterzeRzymian 9:20satysfakcjasłabośćsłużbastandardyStwórcawzrostżalzaufanie Boguzgorszenieżyciowa lekcja
11
/ 12
2016
AUTOR:
KATEGORIE:charakterrozwój duchowyrozwój osobistyświadome życiezarządzanie sobązdrowie emocjonalneżycie chrześcijaninażyciowe lekcje
Dysfunkcje i choroby duszy
Każdy człowiek, który przychodzi do Boga cierpi na pewne dysfunkcje i choroby duszy. Takimi dysfunkcjami może być uzależnienie, odrzucenie, gorycz, krytykanctwo, niskie poczucie wartości, kompleksy, narcyzm, fobie, życie w chorobliwym strachu itp. Niektóre z nich, bardzo szybko, w procesie naśladowania Chrystusa są wydobywane na powierzchnię i oczywistym jest, że trzeba coś z nimi zrobić, bo przeszkadzają w rozwoju duchowości, osobistym wzroście, a także w budowaniu życia i relacji międzyludzkich. Są jednak takie dysfunkcje i choroby duszy wplecione tak głęboko w naturę człowieka, że często nawet przez wiele lat są zupełnie nieuświadomione. Co więcej, niektóre wewnętrzne patologie w środowisku chrześcijańskim znajdują dla siebie podatny grunt i podszywają się pod to, co zdrowe. W ten sposób jeszcze bardziej ukorzeniają się w duszy człowieka i sieją zniszczenie. Taką dysfunkcją jest na przykład perfekcjonizm dysfunkcjonalny. Ukrywa się on często pod pragnieniem jakości, efektywności, standardów i poprawności teologicznej. I choć rzeczy te są dobre i zdrowe, to już sam perfekcjonizm wcale takim nie musi być.
TAGI: choroby duszycoachdoskonałośćdysfunkcjadysfunkcjeefektywnośćjakośćJeremiasza 17:9łaskaperfekcjonistaperfekcjonizmperfekcjonizm dysfunkcjonalnypomocprawdaprzemianarysy na charakterzesercestawanie sięświadoma pracaświadome życiewewnętrzne zdrowieniewykrzywieniazaburzeniazdrowie emocjonalneżyciowe lekcje
06
/ 06
2015
AUTOR:
KATEGORIE:budowanie relacjidla kobietdla liderówdla mężczyznrozwój osobistysłużbasłużba pastorskasposób myśleniazarządzanie sobązasady sukcesuzdrowie emocjonalneżyciowe lekcje
Uczenie się dbania zarówno o siebie, jak i o innych
Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich! (Filipian 2:4 BT)
Gdy miałem 35 lat poczułem się jak pusty garnek z wypalonymi dziurami. Czułem się wykorzystany, zużyty, wypalony, wzgardzony, odrzucony. Myślałem, że nie mam nic wartościowego, czym mógłbym się podzielić z innymi. Czułem się tak, jakbym zjeżdżał na bocznicę, aby utknąć wśród starych, wysłużonych, zardzewiałych i zniszczonych wagonów.
Jedną z przyczyn ku temu była moja dysfunkcja, z której nie zdawałem sobie wtedy sprawy. W tym czasie byłem nastawiony na to, aby pomagać, dawać i inwestować w innych, ale sam nie prosiłem o pomoc, nie mówiłem o tym, czego potrzebuję i nie eksponowałem się na to, aby ludzie mogli we mnie zainwestować. W rzeczywistości nie chciałem niczego przyjmować, nie szukałem pomocy, a jeśli już jej w czymś potrzebowałem, to byłem zbyt dumny, aby o nią poprosić. W wyniku tego wyjałowiłem się, czułem, że nic wartościowego nie mam już do dania, zacząłem się wypalać zawodowo. Miałem coraz mocniejsze przekonanie, że aby nadal móc dawać i pomagać, muszę zacząć coś przyjmować do swojego życia.