Copyright © Instytut Rozwoju DIDASKALOS 2013
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
<DO GÓRY
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
W naszej dalszej podróży, odkrywającej historię protestantów (biblijnych chrześcijan), skierujemy się do nieistniejącej miejscowości, która ukryta była wysoko w Górach Izerskich, na wysokości około 850 m n.p.m.
Wielka Izera (niem. Groß-Iser) była przykładem osady założonej przez czeskich protestantów (głównie Braci Czeskich), których zmuszono do emigracji, a tutaj znaleźli schronienie.
Miejscowość położona nad rzeką Kwisą, granicząca z Gryfowem Śląskim, była przez wiele lat ważnym ośrodkiem rozwoju pietyzmu na Łużycach Górnych w Saksonii. Po zakończeniu wojny trzydziestoletniej stała się miejscowością graniczną między Saksonią a Śląskiem.
Wieża rozciąga się wzdłuż drogi nr. 360 w kierunku Mirska. Jako wieś nie odznacza się niczym szczególnym od wielu innych wsi tego regionu, kilkadziesiąt domów, jedne nowe, drugie starsze, ładne widoki na starówkę Gryfowa Śląskiego, góry Izerskie itp.
Podróżując przez Łużyce Górne, na Dolnym Śląsku, w miejscowościach leżących nad lub w pobliżu rzeki Kwisy spotyka się kościoły, które w XVII i XVIII wieku były nazywane granicznymi lub ucieczkowymi.
Takie pojęcia znajdujemy w przewodnikach, w mapach turystycznych, książkach historycznych, tablicach informacyjnych itp.