Czy wiesz komu powinieneś służyć?

Tu nie chodzi o ciebie.

Rick Warren

Służenie jest podstawą zdrowego, chrześcijańskiego życia

Jeśli służba nie jest podstawą twojego życia, to rozmijasz się z esencją chrześcijaństwa. Albo go nie rozumiesz, albo też nie jesteś posłuszny Bożemu objawieniu, które posiadasz.

Biblijne chrześcijaństwo i naśladowanie Chrystusa jest nierozerwalnie związane ze służeniem ludziom i wyświadczaniem dobra.

Jezus Chrystus, nasz wzór

Wstał od wieczerzy, złożył szaty, a wziąwszy prześcieradło, przepasał się. Potem nalał wody do misy i począł umywać nogi uczniów i wycierać prześcieradłem, którym był przepasany. Podszedł też do Szymona Piotra, który mu rzekł:

– Panie, Ty miałbyś umywać moje nogi?

Odpowiedział Jezus i rzekł mu:

– Co Ja czynię, ty nie wiesz teraz, ale się potem dowiesz.

Rzecze mu Piotr:

– Przenigdy nie będziesz umywał nóg moich!

Odpowiedział mu Jezus:

– Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał działu ze mną.

Rzecze mu Szymon Piotr:

– Panie, nie tylko nogi moje, lecz i ręce, i głowę.

Rzecze mu Jezus:

– Kto jest umyty, nie ma potrzeby myć się, chyba tylko nogi, bo czysty jest cały. I wy czyści jesteście, lecz nie wszyscy.

Wiedział bowiem, kto go ma wydać; dlatego rzekł: „Nie wszyscy jesteście czyści”. Gdy więc umył nogi ich i przywdział szaty swoje, i znów usiadł, rzekł do nich:

– Czy wiecie, co wam uczyniłem? Wy nazywacie mnie Nauczycielem i Panem, i słusznie mówicie, bo jestem nim. Jeśli tedy Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem nogi wasze, i wy winniście sobie nawzajem umywać nogi. (Jn 13:4-14)

Powstał też spór między nimi o to, kto z nich ma uchodzić za największego. On zaś rzekł do nich:

– Królowie narodów panują nad nimi, a władcy ich są nazywani dobroczyńcami. Wy zaś nie tak, lecz kto jest największy wśród was, niech będzie jako najmniejszy, a ten, który przewodzi, niech będzie jako usługujący. Któż bowiem jest większy? Czy ten, który u stołu zasiada, czy ten, który usługuje? Czy nie ten, który u stołu zasiada? Lecz Ja jestem wśród was jako ten, który usługuje. (Łk 22:24-27)

Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie, który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię. (Flp 2:5-9)

Przykazanie miłości

A jeden z nich, znawca zakonu, wystawiając go na próbę, zapytał:

– Nauczycielu, które przykazanie jest największe?

A On mu powiedział:

– Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej. To jest największe i pierwsze przykazanie. A drugie podobne temu: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się cały zakon i prorocy. (Mt 22:35-40)

Służcie jedni drugim w miłości. Albowiem cały zakon streszcza się w tym jednym słowie, mianowicie w tym: Będziesz miłował bliźniego swego, jak siebie samego. (Gl 5:13b-14)

Miłość do bliźniego* jest drugim co do ważności przykazaniem. Istotnym jest tutaj zrozumienie, że w kulturze żydowskiej miłość to nie tyle były słowa i uczucia, co konkretna postawa, uczynki i styl życia, polegający na służeniu osobie darzonej miłością.

Cztery kluczowe pytania dotyczące służenia:

Jak i komu możesz służyć w oparciu o swój potencjał?

Usługujcie drugim tym darem łaski, jaki każdy otrzymał, jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej. (1 Ptr 4:10)

Bóg obdarzył cię konkretnym potencjałem, na który składa się osobowość i temperament, tożsamość, naturalne predyspozycje (talenty), obdarowanie duchowe. Prócz tego, w ciągu twojego życia, zgromadziłeś cały wachlarz umiejętności i rozmaitych kompetencji. Jesteś pełen skarbów, którymi możesz służyć i ubogacać innych.

Jak i komu powinieneś służyć poprzez swoją pracę zawodową?

Pracujemy zawodowo nie tylko po to, aby zarabiać pieniądze, czy też realizować się, ale również, aby przez swoją pracę służyć ludziom. Co więcej, Pismo Święte wzywa nas, abyśmy wszystko to, co robimy, robili tak, jak dla Pana Boga, czyli z dużą jakością i klasą.

I wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez Niego Bogu Ojcu. (Kol 3:17)

Jak i komu powinieneś służyć poprzez realizację twojego powołania i służby?

To, komu powinniśmy służyć, wynika z naszego powołania. Bóg umiejscawia nas w konkretnej rzeczywistości i w konkretnym czasie, wyposażając nas i powołując do tego, abyśmy służyli konkretnym ludziom. Każda Boża misja i powołanie są skierowane do określonych grup ludzi. Dlatego warto, co jakiś czas zatrzymać się, aby uzmysłowić sobie, komu konkretnie powinniśmy służyć na danym etapie naszego życia?

Jak możesz służyć swojemu środowisku?

Nikt z nas nie jest samotną wyspą, żyjemy wśród ludzi i tym ludziom możemy, a także powinniśmy służyć.

Możesz służyć:

– członkom swojej rodziny;
– przyjaciołom;
– sąsiadom;
– współpracownikom;
– członkom swojego kościoła;
– przypadkowym ludziom, którzy stają na twojej drodze.

Dla kogo jesteś szansą?

Jesteś Bożą odpowiedzią.

Niektóre osoby są dla nas szansą, prawdą jest też, że są również osoby, dla których to my jesteśmy szansą.

Pytania pomocnicze:

1. Komu konkretnie powinno służyć twoje powołanie? Komu masz służyć?
2. Kto konkretnie skorzystałby na tym, jeśli w pełni poświęciłbyś się wypełnianiu Bożej woli dla twojego życia? Dla kogo ty jesteś szansą?
3. Jak ludzie mogą skorzystać na twojej służbie? Co konkretnie masz do zaoferowania?
4. Jaki jest twój potencjał? Jak i komu możesz służyć w oparciu o swój potencjał?
5. Jak i komu powinieneś służyć poprzez swoją pracę zawodową?

Graphic info: Wikimedia Commons; Unknown artist – Christ Washing the Feet of His Disciples

* Patrz: Łk 10:25-37