Copyright © Instytut Rozwoju DIDASKALOS 2013
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
<DO GÓRY
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
Andrzej Mytych: Dzisiaj mam przyjemność rozmawiać z Lilą Cieślar, która jest bardzo ciekawą, kreatywną, utalentowaną, wszechstronną, przedsiębiorczą i pełną pasji osobą. Właśnie opublikowała swoją pierwszą książkę: Jak nie zostać krową? Parapoważny niezbędnik płci pięknej. Lila, jakie to uczucie, gdy w twoje ręce trafia twoja pierwsza, wydana książka?
Lila Cieślar: Trochę niedowierzanie, trochę radność i trochę ulga. Niedowierzanie, bo faktycznie – stało się? Już? Jest pierwsza książka? Radość, bo to człowieka cieszy, że myśli zostały przelane na papier, wyglądają elegancko, można je wziąć do ręki i kartkować, wdychać zapach książki. Ulga, czyli takie poczucie, że to, co miałeś zrobić, jako autor, zrobiłeś. Dokończyłeś jakiś etap, nie napisałeś tylko “do szuflady” i możesz obrać sobie kolejny cel. Taki zaliczony punkt.
Życie każdego człowieka to inna historia. Historia złożona z różnych zdarzeń, przypadków, momentów, chwil radości i smutków. Opowiadana z perspektywy mijającego czasu nabiera wyjątkowości dla słuchających jej osób. Jedne historie budzą większe zainteresowanie, inne mniejsze. Są też takie, z których można się czegoś nauczyć, wyciągnąć wnioski, a niektóre zapamiętuje się do końca życia, mimo iż usłyszało się je tylko raz.
Andrzej Mytych: Mam dzisiaj przyjemność rozmawiać z Pawłem Godawą, witam Cię serdecznie. Paweł Godawa jest pastorem, autorem książek, mówcą konferencyjnym, liderem. Jest bardzo ciekawym człowiekiem. Od dłuższego czasu obserwuję jego poczynania i słucham jego nauczań.
Chciałbym Ci dzisiaj zadać kilka pytań dotyczących przywództwa. Powiedz mi, czym według Ciebie jest przywództwo?
Gdy miałam 10 lat podczas oglądania telenowel meksykańskich, nie wiadomo skąd i dlaczego, pojawiła się we mnie myśl:
Któregoś dnia będę mieszkać w Hiszpanii!
Było to dla mnie tak realne, że nie miałam żadnego problemu mówić o tym ludziom dookoła. Ci, którzy mnie znają wiedzą, że dość często im to oznajmiałam.
Niestety jako dziecko, a później nastolatka, miałam marne szanse na taką wyprawę. Przez wiele lat zmagałam się z różnymi chorobami. Spędziłam chyba więcej czasu w szpitalu niż w domu. Nadzieja na podróż poza moje rodzinne miasto była wręcz złudzeniem. Ale to marzenie wciąż tam było, żywe i tak samo gorące jak na początku…
Życie chrześcijanina to podróż, która składa się z różnych etapów. Pomiędzy tymi etapami są tak zwane okresy przejściowe (transition periods).
Okres przejściowy ma miejsce wtedy, kiedy kończy się jeden etap w życiu, ale nie rozpoczął się jeszcze kolejny – jest to okres pomiędzy dwoma etapami, który trochę przypomina przesiadkę w czasie podróży.
Parę dni temu miałem przyjemność przeprowadzić wywiad z pastorem Michałem Hydzikiem.
Zadałem mu dwa pytania:
Obejrzyj wywiad, aby dowiedzieć się, co powiedział ten doświadczony przywódca chrześcijański.
Jeśli preferujesz czytanie, poniżej znajduje się zapis naszej rozmowy.
Andrzej Mytych: Witam was serdecznie. Dzisiaj gościmy pastora Michała Hydzika. Chciałbym zadać mu dwa pytania, które są bardzo istotne dla mnie i dla ludzi, z którymi często rozmawiam. Ale zanim zadam te dwa pytania, poproszę pastora Marka Kiewrę, aby przedstawił naszego gościa.
John Daigle, mój mentor, często powtarzał mi:
– Andrzej, jeśli chcesz mieć dobre życie, odnosić sukcesy, być skutecznym, a przy tym nie pakować się w tarapaty i niepotrzebnie nie stresować, to powinieneś co jakiś czas zatrzymywać się, aby konfrontować z pytaniami: Co powinienem robić? Kiedy? Z kim? Dla kogo? Gdzie? Do tego warto dodać pytanie: Dlaczego?*
Często powtarzał mi te pytania. Uważał, że jeśli je zrozumiem i będę regularnie zatrzymywał się, aby odnajdywać na nie odpowiedzi, a potem będę żył zgodnie z tym zrozumieniem, to ostatecznie wszystko w moim życiu będzie się dobrze układało.
Miał rację. Pytania te pomagają dostrzec pewną całość, a także odnajdywać i obierać sensowny kierunek w życiu. Spróbujmy przyjrzeć się każdemu z nich z osobna.