Copyright © Instytut Rozwoju DIDASKALOS 2013
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
<DO GÓRY
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
Gdy byłem młodym mężczyzną, to miałem ważny Moment ACHA, który później pomógł mi w życiu dotrzeć do niezwykłych miejsc i osiągnąć zaskakujące cele, które na początku wydawały się dla mnie zupełnie nieosiągalne. Ten Moment ACHA był związany z odkryciem tak zwanej „Zasady małych kroków”. Nie wiem, czy kiedyś słyszałeś o tej zasadzie. Jej sedno można streścić następującym zdaniem:
Możesz pokonać nawet najdalszą podróż i zdobyć niezwykłe szczyty, jeśli:
Człowiek, który nie robi błędów, zwykle nie robi niczego.
Edward Phelps
Jeśli patrzysz na ostatnie miesiące, lub rok swojego życia i nie jesteś w stanie ukazać na żaden błąd, który zrobiłeś, to być może nie robisz nic wartościowego. Już od starożytności mądrzy ludzie uczyli, że rzeczą ludzką jest błądzić i popełniać błędy. Nie chodzi o to, że błądzenie i robienie błędów jest dobre, ale o to, że jest nieuniknione. Im wyżej i szybciej próbujesz wejść, a także więcej osiągnąć, tym więcej błędów będziesz popełniał.
Gdy patrzę wstecz na swoją służbę i przywództwo, to muszę przyznać, że największe błędy, które popełniłem i nad którymi boleję, dotyczyły mojego podejścia do otaczających mnie ludzi. Za bardzo byłem pochłonięty s o b ą, realizacją s w o j e g o potencjału i s w o i c h zamysłów. Za mało zwracałem uwagę na innych. Nie byłem też dostatecznie wrażliwy. Byłem przekonany, że sukces przyjdzie do mojego życia dzięki ciężkiej pracy, wyrzeczeniom i poświęceniom. Jakże się myliłem! Oczywiście, aby odnieść sukces należy ciężko pracować, wyrzekać się różnych rzeczy i poświęcać się, ale rzeczy te nie są głównymi składnikami recepty na sukces. Ma ona elementy o wiele istotniejsze – należą do nich przede wszystkim dobra relacja z Bogiem i z ludźmi.
Prawdziwy sukces w służbie i w przywództwie jest przede wszystkim owocem dobrych relacji z Bogiem i z ludźmi.
Świętuj to, co chciałbyś w większym stopniu oglądać.
Tom Peters
Świętowanie jest praktyką starą jak świat. Ludzie zawsze świętowali ważne, przełomowe wydarzenia i zwycięstwa. Na przykład w Biblii, w księdze Estery, Żydzi świętowali zwycięstwo nad wrogami. Księga ta opisuje spisek przeciwko temu narodowi, którego rezultatem miał być ich całkowity holokaust, jednak dzięki Bożej łasce i mądrości, a także odwadze dwojga ludzi cały naród został uratowany i doświadczył niezwykłego przełomu. To wydarzenie było tak ważne, że Żydzi zobowiązali się świętować je co roku.* Żydzi świętowali również wyjście z Egiptu, a także wiele innych, znaczących dla nich wydarzeń historycznych. To samo odnosi się do innych narodów. Zawsze świętowano to, co ma znaczenie, szczególnie istotne zwycięstwa.
Odnosi się to nie tylko do całych narodów, ale również mniejszych grup, a także jednostek. Na przykład można świętować: