Copyright © Instytut Rozwoju DIDASKALOS 2013
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
<DO GÓRY
Wszystkie prawa zastrzeżone. `
Naszą historyczną podróż zwiedzania ewangelickich kościołów łaski rozpoczęliśmy od Kożuchowa, potem odwiedziliśmy Żagań. Tym razem kierujemy się do Jeleniej Góry. Nasz docelowy obiekt zwiedzania jest położony w centrum miasta przy ulicy 1 Maja 45. Jest to największa budowla sakralna Jeleniej Góry. Od momentu jej wybudowania do roku 1947 była to świątynia kościoła ewangelicko-ausburskiego. Obiekt nie uległ zniszczeniu podczas ostatniej wojny światowej czy dewastacji po jej zakończeniu, został zachowany do dnia dzisiejszego w doskonałym stanie. Od 1948 roku został przejęty przez kościół rzymskokatolicki i stał się Kościołem Garnizonowym Wojska Polskiego.
Miejscowość Bukowiec dzięki siedzibie Związku Gmin Karkonoskich oraz Fundacji Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej każdego roku ulega przeobrażeniu w wyniku nowych inicjatyw. Jedną z nich jest odkrywanie historii miejscowości. Na wystawach stałych w pałacu i w zaadoptowanym budynku gospodarczym prezentuje się wystawy poświęcone historii Bukowca oraz wybitnym osobistościom mieszkającym tutaj na przestrzeni minionych wieków.
Tym razem w ramach wycieczki, której celem jest odkrywanie historii mało znanej udajemy się do miejscowości Kruszyn koło Bolesławca. Jest ona położona przy drodze nr 94 w kierunku Legnicy. Zachodnio – południowa część tej miejscowości od strony Bolesławca została założona jako nowo osada przez Braci Morawskich przybyłych z Herrnhut (Saksonia, Niemcy).
Podróżując samochodem z Jeleniej Góry do Karpacza w miejscowości Mysłakowice po lewej stronie za stacją paliw Orlen widoczny jest piękny drewniany dom w stylu tyrolskim, w którym znajduje się restauracja. Wjeżdżając na teren posesji przed budynkiem znajduje się pomnik małżeństwa z tablicą pamiątkową w języku polskim i niemieckim, na której jest napisane:
Miejsce pamięci Tyrolczyków, którzy w 1837 roku z powodu religijnych zostali zmuszeni opuścić swoją ojczyznę i spoczęli w ziemi śląskiej koło Mysłakowic.
Spacerując uliczkami Szklarskiej Poręby natkniemy się na opuszczony cmentarz, będący w bardzo złym stanie, który ściśle związany jest z jej byłymi mieszkańcami. Mowa jest o cmentarzu ewangelickim znajdującym się blisko dawnego kościoła ewangelickiego (obecnie kościół rzymskokatolicki) w Szklarskiej Porębie Dolnej pomiędzy ulicą Piastowską a Waryńskiego. Cmentarz mimo wielkiego stanu dewastacji i zniszczenia przyciąga uwagę zwiedzających klimatem jaki stwarza. Nie jest to klimat, który odstrasza, ale przyciąga ze względu na swój wygląd (nietypowy dla polskich cmentarzy) oraz dziedzictwo literatury i sztuki pozostawione przez spoczywających.
Miejscowość położona nad rzeką Kwisą, granicząca z Gryfowem Śląskim, była przez wiele lat ważnym ośrodkiem rozwoju pietyzmu na Łużycach Górnych w Saksonii. Po zakończeniu wojny trzydziestoletniej stała się miejscowością graniczną między Saksonią a Śląskiem.
Wieża rozciąga się wzdłuż drogi nr. 360 w kierunku Mirska. Jako wieś nie odznacza się niczym szczególnym od wielu innych wsi tego regionu, kilkadziesiąt domów, jedne nowe, drugie starsze, ładne widoki na starówkę Gryfowa Śląskiego, góry Izerskie itp.
Kontynuując podróż historyczną w odkrywaniu przeszłości, kierujemy się do miejscowości Grabiszyce koło Leśnej w powiecie lubańskim, w której znajduje się zbór Braci Czeskich. Według różnych źródeł uznaje się, że jest to ostatni i jedyny ocalały zbór Braci Czeskich na Łużycach Górnych po polskiej stronie.
Podróżując przez Łużyce Górne, na Dolnym Śląsku, w miejscowościach leżących nad lub w pobliżu rzeki Kwisy spotyka się kościoły, które w XVII i XVIII wieku były nazywane granicznymi lub ucieczkowymi.
Takie pojęcia znajdujemy w przewodnikach, w mapach turystycznych, książkach historycznych, tablicach informacyjnych itp.