Od potencjału do wielkości biuro@instytutdidaskalos.pl
Zaznacz stronę

Pobiedna (niem. Wigandsthal).

paź 22, 2016 | historia protestantów, miejscowości, niezwykłe historie | 0 komentarzy

Dzisiejszym celem naszej podróży w odkrywaniu historii protestantów jest miejscowość Pobiedna, położona przy granicy z Czeską Republiką, blisko Świeradowa-Zdroju, w gminie Leśna, w powiecie lubańskim, u podnóża Gór Izerskich.  Jest to miejscowość, w której wielu protestantów znalazło swój drugi dom.

Informacje historyczne

Początki Pobiednej sięgają XIII wieku. Rok 1667 wskazuje się jako początek narodzin miejscowości. W tym okresie Pobiedna należała do Saksonii i znajdowała się blisko granicy ze Śląskiem (będącym w rękach Habsburgów), wytyczonej wzdłuż rzeki Kwisa. W okresie po wojnie trzydziestoletniej (1618-1648) tysiące chrześcijan protestanckich z Czech zmuszonych zostało do ucieczki z powodu prześladowań religijnych, prowadzonych przeciwko nim w ramach rzymskokatolickiej kontrreformacji. Dzięki dobrodusznemu ewangelickiemu właścicielowi Wigandowi von Gersdorf, setki emigrantów znalazło w jego dobrach drugi dom i wolność praktykowania kultu religijnego, zamieszkując w Pobiednej lub zakładając nowe osady.

W roku 1666 powstał w Pobiednej nowy rynek i ulica Kościelna, a w listopadzie 1667 roku nowa osada liczyła 100 budynków mieszkalnych. W tym też roku miejscowość nabyła prawa miejskie. W roku 1668 wybudowano ratusz.

Mieszkańcy byli bardzo przedsiębiorczy, a dzięki nim miasto doświadczyło rozkwitu gospodarczego. Nastąpił rozwój rzemiosła tkackiego, farbowania płótna, obróbki sukna (folowanie sukna), górnictwa (wydobycie rud cyny), szlifowania kamieni szlachetnych, produkcji i szlifowania szkła, produkcji papieru, czy produkcja piwa.

Przez prawie sto lat po wojnie trzydziestoletniej do Pobiednej na nabożeństwa licznie przybywali ewangeliczni chrześcijanie ze Śląska. Kościół w Pobiednej pełnił wtedy rolę kościoła granicznego, ponieważ na Śląsku odebrano protestantom świątynie (około 1100-1200) i nałożono całkowity zakaz praktykowania kultu religijnego. Tysiące wiernych przybywało z Kowar, Jeleniej Góry, Szklarskiej Poręby i Świeradowa-Zdroju na nabożeństwa niedzielne.

W latach 1687-1692 kościół został rozbudowany i dobudowana została wieża (50 m wysoka). Budowla była bardzo piękna, a stare zdjęcia można zobaczyć w galeriach poniżej. Kościół w latach 60. lub 70. poprzedniego wieku został zniszczony i zrównany z ziemią, pozostała tylko ruina wieży na terenie obecnego cmentarza. W XIX wieku powstały zakłady tkalnicze, które przyczyniły się do powstania nowych miejsc pracy i zwiększenia zatrudnienia w tej branży przemysłu.

Co warto zobaczyć?

W Pobiednej znajduje się kilka atrakcji turystycznych, ale większość jest zaniedbana. Do najciekawszych obiektów należy:

  • Pałac z XVIII wieku, wybudowany w stylu barokowym, a przebudowany w XIX wieku. Pałac położony jest w parku otoczonym murem. Obiekt jest własnością prywatną i jest niedostępny dla ruchu turystycznego.
  • Zabudowania gospodarcze pałacu – zachowane są w dobrym stanie, można wejść na ich teren.
  • Ruiny wieży Wilhelma, kiedyś obiekt poświęcony obserwacji nieba i rozwoju nauki, później punkt widokowy połączony z bazą noclegowo-gastronomiczną, po roku 1945 rozszabrowany, zdewastowany i zniszczony. Wieża została zaprojektowana przez hrabiego Friedricha Wilhelma von Reden z Bukowca, ministra Departamentu Górnictwa i Hutnictwa w Prusach, twórcy przemysłu na Śląsku na przełomie XVIII – XIX wieku.
  • Ewangelicki cmentarz, znajdujący się na terenie przy byłym kościele ewangelickim. Pozostało kilkadziesiąt zrujnowanych grobowców dawnych mieszkańców Pobiednej. Większość posiada w miarę dobrze zachowane epitafia, stanowią one obecnie wartość historyczną miejscowości. Poniżej w galerii epitafia i płyty nagrobne cmentarza ewangelickiego są szczegółowo opisane.
  • Wieża po ewangelickim kościele znajdującym się na cmentarzu, w stanie ruiny, w jej murach znajduje się kilka wmurowanych płyt.
  • Kamienice na rynku i przy ulicach sąsiednich  z XVIII wieku.

Linki

Zobacz inne wpisy w tej kategorii:

Litera symbolizująca czwarte przykazanie

Potrzebujemy czegoś więcej niż samych siebie, aby podejmować znaczące i ważne decyzje. Potrzebujemy punktów odniesienia, które są poza nami.

Kościół Łaski w Miliczu

W ramach realizacji planu cyklu  wycieczek historycznych poświęconym Kościołom Łaski, tym razem udajemy się do Milicza. Obiekt jest zlokalizowany w centrum miasta przy ulicy Spacerowej 2 i należy do grupy sześciu ewangelickich Kościołów Łaski powstałych na...

Kościół Łaski w Kamiennej Górze

Zgodnie z naszym planem wycieczek historycznych, tym razem udajemy się do Kamiennej Góry, aby zwiedzić czwarty z sześciu Kościołów Łaski. Jest to największa sakralna budowla w Kamiennej Górze. Obiekt, który chcemy zwiedzić jest zlokalizowany przy Placu Kościelnym 2....

Kościół Łaski w Jeleniej Górze

Naszą historyczną podróż zwiedzania ewangelickich kościołów łaski rozpoczęliśmy od Kożuchowa, potem odwiedziliśmy Żagań. Tym razem kierujemy się do Jeleniej Góry. Nasz docelowy obiekt zwiedzania jest położony w  centrum miasta przy ulicy 1 Maja 45. Jest to największa...

Kościół Łaski w Żaganiu

Obecny wpis poświęcony jest wycieczce historycznej do Żagania, aby zobaczyć drugi z sześciu Kościołów Łaski (niem. Gnadenkirchen), które zapisały się na trwałe w historii Śląska. Ostatnio odwiedziliśmy pierwszy z tych kościołów w Kożuchowie, a w zasadzie jedynie...

Georg Schmidt (1709-1785), pierwszy misjonarz w Afryce Południowej

Biografia Georga Schmidta, uważanego za pioniera i ojca duchowego ewangelicznego chrześcijaństwa w Afryce.

Kościół Łaski w Kożuchowie

W historii Śląska zapisał się unikalny epizod powstania sześciu kościołów ewangelickich  zwanych Kościołami łaski (niem. Gnadenkirchen). Powstały one w Jeleniej Górze, Kamiennej Górze, Miliczu, Kożuchowie, Żaganiu i Cieszynie. Do dnia dzisiejszego zachowały się w...

Niesky, miasto założone przez Braci Morawskich z Herrnhut

Historia miasta Niesky, założonego przez Braci Morawskich z Herrnhut w 1742 roku.

Śląski Dom Modlitwy (tzw. Bethaus) w Łomnicy

Ewangelicki Dom Modlitwy (tzw. Bethaus) z XVIII wieku i krótka historia Domów Modlitwy na Śląsku.

Ewangelikalizm w Polsce

Fragment pracy magisterskiej napisanej pod kierunkiem prof. dra hab. Tadeusza J. Zielińskiego.

Exodus Schwenckfeldystów z Twardocic do Berthelsdorf

Wyznawcy Chwały Chrystusa, tak siebie nazywali, uciekając zabrali ze sobą jedynie co mogli unieść, głównie jedzenie i książki. Przemieszczając się nocami w miesiącach zimowych przez lasy, strumienie i rzeki z małymi dziećmi na rękach i starcami u ich boku, musieli także chronić się przez wojskami Habsburgów.

Pomnik przy „bydlęcej drodze” w Twardocicach

Tym razem w naszej  podróży historycznej udajemy się do miejscowości Twardocice, aby odnaleźć  pomnik znajdujący się w lesie przy "Bydlęcej drodze". Pomnik ten upamiętnia ludzi tutaj pochowanych. Interesuje nas, kim byli spoczywający w tym miejscu oraz jaki był powód...

Towarzystwo Biblijne z Bukowca

Miejscowość Bukowiec dzięki siedzibie Związku Gmin Karkonoskich oraz Fundacji Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej każdego roku ulega przeobrażeniu w wyniku nowych inicjatyw. Jedną z nich jest odkrywanie historii miejscowości. Na wystawach stałych w pałacu...

Biblia Jeleniogórska

Tym razem w ramach wycieczek historycznych udajemy się do miejscowości Bukowiec, koło Jeleniej Góry. W pierwszej połowie XIX wieku miejscowość stała się znana w regionie, jak i w Europie, dzięki małżeństwu Fryderyka i Fryderyki von Reden, którzy byli jej...

0 komentarzy

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *