cze 21, 2012 | charakter, rozwój duchowy, życie chrześcijanina
Oj,………. wszyscy odwracamy z obrzydzeniem głowę i z pogardą myślimy o kłamstwie i kłamiących.
Nie, z cała pewnością nie, mnie to nie dotyczy. Ja nie kłamię, a co bardziej oczytani biblijnie powiedzą, że żyją w prawdzie bo prawda daje wolność! I choć to prawda, to porozmawiajmy o faktach, a nie życzeniach! Bo gdy tak naprawdę (naprawdę!) się nad tym zastanowimy to odkryjemy, że kłamstwo jest powszechnie obecne. Tak, tak wiem, nie w Twoim życiu, kimkolwiek jesteś Czytelniku!
Jednak kłamią wielcy mali, ważni i nieistotni, kłamią bo………… No właśnie dlaczego kłamiemy?
(więcej…)
kw. 13, 2011 | charakter, dla liderów, przemienianie świata, przywództwo, rozwój duchowy, rozwój osobisty, świadome życie, uczniostwo, zarządzanie sobą, życie chrześcijanina
„Idźcie na cały świat…” to niezwykłe wyzwanie, wypowiedziane przez Niezwykłego Nauczyciela, brzmi niezwykle w naszej jakże często zwykłej, szarej codzienności. Cały świat!? Czy nie brzmi to trochę szowinistycznie, lub przynajmniej trąci lekką ignorancją? Jak tu zajmować się całym światem, gdy tyle problemów do rozwiązania. Kolejną niedzielę, nikt nie zdeklarował się, że naprawi cieknący dach w kaplicy, albo skarbnik znowu powiedział, że w tym miesiącu nie pokryjemy wszystkich wydatków i trudno będzie zapłacić za wynajem miejsca na nabożeństwa niedzielne. Kolejny raz zespół uwielbienia przesadził i trzeba w końcu przeprowadzić z nimi rozmowę. Szkółka niedzielna się pięknie rozwija, ale osoby odpowiedzialne poświęcają coraz mniej czasu i uwagi! Na każdym nabożeństwie przybywa ludzi, ale nie ma kto z nimi porozmawiać….
I tak można by mnożyć i mnożyć. Różnorodność zmagań codzienności zdaje się być niekończącą listą. Jak tu więc zająć się tym wyzwaniem, no chyba, że Pan Jezus mówiąc „świat” miał na myśli mój świat. Wtedy to wezwanie brzmi swojsko i zrozumiale, a co resztą świata? No przecież każdy ma jakiś swój świat, a ci którzy nie mają, to przecież jest kilku „szaleńców” misyjnych, którzy z pewnością coś wymyślą. (więcej…)
paź 1, 2010 | budowanie relacji, dla liderów, przywództwo, rodzina, służba, służba pastorska, zarządzanie sobą, życie rodzinne
Kochanie, przepraszam ale spotkanie się przedłużyło, a omawialiśmy ważną kwestię, nie mogłem wyjść. Nie czekaj z obiadem…
Ileż to razy żony liderów, przywódców słyszą podobne zdanie? My zaś liderzy błogosławimy twórcę telefonii komórkowej (rachunki trochę zachwyt umniejszają), bo troskliwie powiadomiliśmy naszą ukochaną żonę, że się spóźnimy. Nie musi się zamartwiać, jest taka wrażliwa. Ona doskonale zdaje sobie sprawę, że być liderem to niezwykłe zadanie, w swojej mądrości i czułości wspiera nas i……czeka. (więcej…)
